کد مطلب:36049 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:217
«قلبت را با یاد مرگ زبون و ذلیل گردان» غرور و خود خواهی درون، امری خطرناك است طغیان و غلبه جوئی و شهوتخواهی در ضمیر انسان فاجعه آفرین است ناچار باید دل را زبون داشت و رام كرد و بهترین راه برای رسیدن بدین مقصود، یاد مرگ است. فكر و ذكر موت و [صفحه 33] گذشت این زندگی موقت بهترین عامل شكست دادن هواها و هوسهاست، هیجان نفس و گردنكشی و گردنفرازی آن با یاد مرگ فروكش می كند و می خوابد و از اینرو امام امیرالمومنین علیه السلام مردم را توصیه به ذكر موت می كردند، در یكی از كلمات شریفشان می فرمایند: «و اوصیكم بذكر الموت و اقلال الغفله عنه».[1]. «من شما را بهیاد مرگ و كاستی از غفلت و فراموشی آن سفارش می كنم» و جمله محل بحث، فرزند خلف خود را امر می كنند كه با یاد مرگ طغیان و سركشی نفس را در هم بشكند.
(و ذلله بذكر الموت)
صفحه 33.